Devlet ve Özel Üniversite Hukuk Fakültelerindeki Derslerde ”Öğrenen Kontrolü Stratejisnin” Kullanımı. Two Prescriptive Instructional Theories: Merrill’s Component Display Theory and Reigeluth’s Elaboration Theory

Kutlu M. O., Yapıcı A., Yılmaz C.

INTERNATIONAL JOURNAL OF EDUCATIONAL SCIENCES , cilt.3, sa.2, ss.89-102, 2019 (ESCI)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 3 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2019
  • Dergi Adı: INTERNATIONAL JOURNAL OF EDUCATIONAL SCIENCES
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Emerging Sources Citation Index (ESCI)
  • Sayfa Sayıları: ss.89-102
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu makalenin temel amacı 1980’li yılların başında M. D. Merrill tarafından geliştirilen Öğe Belirleme Kuramı (ÖBK) ile yine 1980’li yılların başında C. M. Reigeluth tarafından geliştirilen Öğretimi Ayrıntılama Kuramını (ÖAK) genel hatlarıyla tanıtmaktır. Öğretim biliminin çalışma alanı, öğretimi daha etkili, daha verimli ve daha ilgi çekici yapabilmek amacıyla öğretim yöntemlerinin anlaşılması ve geliştirilmesini kapsar (Reigeluth, 1983, s.338). Öğretim bilimcilerinin görevleri ise; öğretim kuramlarını temel alarak öğretim sürecinde kullanılabilecek, önceden belirlenmiş hedeflere ulaşılmasını sağlayan öğretim yöntemlerini geliştirmektir (English, 1992, s. 2). Öğretim tasarımı alanı, öğretim sürecinde makro ve mikro düzeyde bilgi sağlar. Bu düzeyler iki şekilde farklılık göstermektedir. Bunlar; içerik kapsamı ve ilgili bellek türüdür (Van Patten, Chao ve Reigeluth, 1986, s.437). (1) Mikro düzey (Merrill’in Öğe Belirleme Kuramı); içeriğin tek bir parçasının öğretimi için taktiklerle ilgiliyken, (2) makro düzey (Regileuth’un Öğretimi Ayrıntılama Kuramı); öğretim daha büyük miktardaki içeriğinin seçimi, yapılandırılması, sıralanması, sentezlenmesi ve özetlenmesiyle ilgilidir. Başka bir anlatımla Mikro stratejiler; bellek kazanımı üzerine odaklanır. Öğrencinin bireysel olarak belleğinde etkin bir biçimde bilgi toplayabilmesi için tasarlanmıştır. Makro stratejiler belleğin düzenlenmesine odaklanmışlardır. Amaçları tüm bilgi ve beceri dağarcığında değişiklikler yaratmak ve etkilemektir (Van Patten, Chao & Reigeluth, 1986, s.438).

The main objective of this article is to introduce in general terms the Component Display Theory in the 1980s by M.D.Merrill and the Elaboration  Theory of Instruction developed by C.M. Reigeluth in the 1980s. The study field of instructional science is concerned with understanding and improving methods of instruction so as to makes hem more effective, more efficient, and more appealing (Reigeluth, 1983, p.338). The task of instructional scientist is to build a knowledge base in instructional theory- a body of knowledge that prescribes instructional methods for the practitioner to use to bring about desired outcomes (English, 1992, p.2). The knowledge base of instructional design provides insight at the macro and micro level. This level differs in two ways: the scope of content and the type of memory concerned (Van Patten, Chao & Reigeluth, 1986, p.437). (1) Micro level (Merrill’s Component DisplayTheory) deals with tactics for teaching a single piece of the content while the macro level (Reigeluth’s Elaboration Theory of Instruction) deals with selecting, structuring, sequencing, synthesizing and summarizing la focus on memory acquisition. They are designed to efficiently "fill the individual registers" of the student with information.  Macro strategies focus on the organization of memory. Their goal is to create, or effect changes in, the structure of (an) entire skill and knowledge repertoire (Van Patten, Chao & Reigeluth, 1986, p.438).