Akademik Veri Yönetim Sistemi
İleti-ş-im, sa.21, ss.79-102, 2014 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmanın hedefi, yurttaşların mücadele biçimlerinin kent alanlarını ne denli farklı kullanabildiklerini iletişim eylemi, katılım ve iletişimsel kent kavramları etrafında anlamaktır. Kentin bu anlamda sunduğu olanaklar ve olanaksızlıklar ele alınırken, iki çelişik durumdan hareket edilecektir: Kentsel mekânın özgürlükçü/özgürleştirici potansiyeli bir tarafta dururken, tam karşısında da meydanlar da dâhil olmak üzere, sokaklar, kamu binalarının önleri gibi kentsel mekânların birer otorite mekânı olduğu önkabülü durmaktadır… Bu otorite mekânları, toplumsal hareketler tarafından direnişlerin ana sahnesi haline getirilirken, kent mekânlarının, yeni iletişim alanları açmak bakımından da mücadele konusu olduğu, ileri sürülecektir.
Çalışmada, iletişimsel kent kavramının içerdiği tüm esaslar, toplumsal hareketlerin çatışmacı karakteri ile kent sahnelerinin çatışma alanları olduğu noktasından hareketle, Hrant Dink’in öldürülmesiyle başlayan eylemler süresince ele alınıp yorumlanmıştır. Böylece kent alanları, eylemci yurttaş topluluklarının temel ifade alanları, yurttaşların farklı iletişim biçimleriyle konuştuğu ve itiraz ettiği, hak aradığı bir politik katılım alanı ve iletişim eylemi ortamı olmuştur. Bu süreçte dikkat çekici olan, kentin iletişimsel olanaklarının buna özgürce izin vermesi değil, yurttaşların tüm kısıtlamalara ve engellere rağmen, kentin iletişimsel ortamlarını kullanarak kendilerine alan açmalarıdır.