Geriatrik Populasyonda Kırılganlığın İnflamasyonla İlişkisi


Bayram E.

20th International Eastern Mediterranean Family Medicine Congress 20th – 23rd MAY 2021, Adana, Türkiye, 21 - 23 Mayıs 2021, ss.1167-1169

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Adana
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1167-1169
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

AMAÇ: Bu çalışma yaşlı popülasyonda inflamatuar belirteçlerle kırılganlık arasında ilişkinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Giriş: Geriatrik populasyonda kırılganlığın değerlendirilmesi için birçok yöntem kullanılmaktadır. Kas iskelet muayenesi, antropometrik ölçümler, laboratuvar testleri, genel iyilik halini gösteren anket testleri bunlardan en önemlileridir. Kırılganlığın değerlendirilmesi geriatrik popülasyonda mortalite ve morbidite ile doğrudan ilişkilidir. Hastalığın prognozunu şiddetini ve tedaviye cevabını tahmin eder. En yaygın kullanılan kırılganlık testi ise Dünya Sağlık Örgütü tarafından düzenlenen SF-36 (Short Form) kısa form-36 adlı sağlık anketi ve genel durumu ölçen CFS (Clinic Frailty Scale) Genel Kırılganlık Skorudur. Materyal ve Metod Çalışmamız tek merkez, prospektif bir çalışmadır. Çalışmaya Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi (ÇÜTF) Dahiliye polikliniğine 2012-2013 tarihleri arasında başvuran 65 yaş ve üzeri 29 erkek ve 52 bayan olmak üzere toplam 81 hasta alındı. Hastalar kırılganlığın inflamasyonla ilişkisini değerlendirmek için; romatoid artrit (kronik inflamatuvar hastalık), osteoartrit (kronik non-inflamatuvar hastalık), akut enfeksiyon ve sağlıklı bireyler şeklinde 4 gruba ayrıldı. Tüm hastalara Dünya Sağlık Örgütü tarafından düzenlenen SF-36 sağlık anketi ve geriatri hastalarında genel durumu ölçen CFS skoru uygulandı. Tüm hastalardan hemogram, biyokimya ve ferritin, CRP, TSH, Procalsitonin (PCT), tam idrar tetkiki, İnterlökin-1(İL-1) , İL-6, Tümör Nekroz Faktör-alfa(TNF-alfa) seviyeleri çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların 29 (% 35,8) erkek, 52 (%64,2)‟si kadındır. Çalışmaya alınan hastalar; akut enfeksiyonu olan hastalar (22 hasta, % 27,2), osteoartriti olan hastalar (20 hasta, % 24,7) , Romatoid Artriti olan hastalar (20 hasta, % 24,7), sağlıklı kontroller (19 hasta,% 23,4) olmak üzere 4 ana grupta katagorize edildi. Çalışmamıza katılan hastaların ortalama yaşları 76,3±7,5 yıl, en küçük yaş 65 en büyük yaş ise 99 idi. Grupların SF-36 sonuçları AE grubunda ortanca 59,2 (42,0-81,6), Sağlıklı kontrol grubunda 87,2 (79,8- 93,5), RA grubunda ortanca 61,2 (52,2-78,2) ve OA grubunda ortanca 74,4 (59,4-83,4) olarak hesaplanmıştır. Gruplar açısında SF-36 değerlerini incelediğimizde istatistik olarak farklı oldukları bulunmuştur. Gruplara göre CFS değerlerini incelediğimizde AE grubunda ortanca 6 (4-7), SS grubunda 2 (1-2), RA grubunda ortanca 5 (4-6) ve OA grubunda ortanca 3 (2-5) olarak hesaplanmıştır. Gruplar açısında CFS değerlerini incelediğimizde istatistiksel olarak farklı oldukları gözlenmiştir (p=0,0001). Genel olarak RA grubu ile OA grubunu karşılaştırdığımızda B2M düzeyi, ESH, CRP, PCT, ferritin, GGT, IL-1, IL-6, TNF-Alfa, hassas eklem sayısı (HES) ve CFS değeri RA grubunda; OA grubunun değerlerine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Bunun yanında RA grubunun SF-36 değeri ortanca 61,2 (52,2-78,2) ve OA grubunda ortanca 74,4 (59,4-83,4) olarak hesaplanmıştır. RA grubu SF-36 değerleri, OA grubu değerlerine göre istatistik olarak anlamlı şekilde daha düşük olduğu saptanmıştır (p=0,002). Bunun yanında sedimantasyon, PCT, IL-6 değerleri AE ve RA gruplarında SS’e göre daha yüksekken; OA grubu ile SS grubu arasında bu değerler açısından istatistiksel olarak bir fark saptanmamıştır.Sonuçlar: 81 hastamız incelediğimizde B2M, yaş, CRP, sedim, prokalsitonin, BK, ferritin, HES, IL-6, TNF alfa, CFS ile pozitif korelasyon göstermiştir. Çalışma sonuçlarımız SF-36 ve CFS anketlerinin yaşlı popülasyonda kırılganlığı değerlendirmede iyi bir yöntem olduğunu desteklemektedir. Çalışmamızda SF36 yaşam kalitesi ölçeği ile hasta gruplarını değerlendirdiğimizde; SF36 skoru en yüksek SS grubunda saptandı ve bunu takiben daha düşük skorlar sırasıyla OA, RA, AE gruplarında görüldü. En düşük skor AE grubundaydı. Çalışmamızda akut ve kronik inflamasyon durumunda inflamasyonun artışı ile kırılganlık arasında direk ilişki olduğu ve iflamasyonun artışı ile SF-36 da düşme ve CFS de artış ile anlamlı olduğu bulunmuştur. Kırılganlığı gösteren inflamasyon artışı laboratuvar değerlendirmeleri klinik durum ile desteklenmiştir.