International Journal of Sport, Exercise Training Sciences, cilt.4, sa.4, ss.122-130, 2018 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışma, top ile oynanan spor branşlarında aparat kullanımının, sporcu dikkat
performansı üzerine etkisini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır.
Materyal ve Yöntem: Çalışmaya, Gaziantep’te bir ortaokulda okuyan yaş ortalamaları
13,53±0,59 olan 52 sporcu [küçükler (12yaş) ve yıldızlar (15yaş); 23 hokeyci (aparat: hokey
sopası), 29 hentbolcu (aparat kullanılmıyor)] ile 35 sedanter olmak üzere toplam 87 kişi (40 kadın,
47 erkek) gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların dikkat düzeylerini belirlemede; D2 dikkat testi
kullanılmıştır. Türkiye’de D2 testinin sporcular ve sedanterler üzerine geçerlik ve güvenirlik
çalışmaları yapılmıştır. Ayrıca, araştırmacılar tarafından demografik özellikleri belirlemek
amacıyla mini bir anket uygulanmıştır. Verilerin normal dağılımları için Kolmogorov-Smirnow
ve Shapiro-Wilk testi sonuçlarına bakılmıştır. Veriler, normal dağılım göstermediği için
karşılaştırmalarda, non-parametrik testlerden Kruskal Wallis testi uygulanmıştır.
Bulgular: Hokey ve hentbol sporu ile uğraşan katılımcıların, haftada ortalama 3,00±0,00 gün
ve günde 2,00±0,00 saat düzenli spor yaptıkları belirtilmektedir. Hokeycilerin ortalama spor
yaşının 3,30±0,77yıl iken, hentbolculerin 2,48±0,5yıl olduğu görülmüştür. Tüm grupların seçici
ve sürekli dikkat ile ilgili puan ortalamalarına bakıldığında; sporcuların (hokeyci ve hentbolcü)
Toplam Madde (p=0,023), Toplam Madde-Hata, (p=0,004), Konsantrasyon Performansı
(p=0,023) değerlerinin, sedanter öğrencilerden daha iyi çıktığı görülmüştür. Ancak, aparat
kullanılan hokey ve aparat kullanılmayan hentbol oyuncuları arasında dikkat puanları yönünden
anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır (p>0,05).
Sonuç: Spor branşlarında aparat kullanımının, sporcuların dikkat performansları üzerine bir etkisinin olmadığını vurgulayabiliriz.
Aim: It was aimed that the comparison of the attention of hockey, handball and sedantary persons
in this study.
Methods: A total of 87 participants including 52 players (23 hockey, 29 handball) and 35
sedentary who attended to the middle school in Gaziantep and had a mean age of 13.53±0.59,
participated voluntarily. D2 attention test was applied to participants. The validity and reliability
of D2 test were conducted for athletes and sedentary in Turkey. In addition, a mini-questionnaire
was applied by researchers to determine their demographic characteristics. The Shapiro-Wilk test
was examined for normal distributions. Kruskal Wallis test was used for comparisons.
Results: It was observed that hockey and handball players played regularly (3.00±0.00 days a
week and 2.00±0.00 hour a day). The average sporting age of the hockey players was 3.30±0.77
years whereas the handball players were 2.48±5.00 years. Sedentary individuals were seen not to
participate in an activity regularly. When the mean scores of all the groups regarding the selective
and sustained attention are examined; Total Number of Items, Total Number of Errors and
Concentration Performance were better than those of sedentary. But, there is no significant
difference was found between hockey (use of apparatus) and handball players (non-use of
apparatus).
Conclusion: We can emphasize that the use of apparatus in sports branches has no effect on
attention performance of athletes.