Sera topraksız domates yetiştiriciliğinde kimyasal ve organik gübrelemenin karşılaştırılması


DAŞGAN H. Y.

TÜBAV Bilim Dergisi, cilt.3, sa.2, ss.174-181, 2010 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 3 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2010
  • Dergi Adı: TÜBAV Bilim Dergisi
  • Sayfa Sayıları: ss.174-181
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışmada, sera topraksız domates yetiştiriciliğinde bitkilerin kimyasal (konvansiyonel) ve organik beslenmesi karşılaştırılmıştır. Elde edilen verilere göre, organik gübreler kullanılan domates bitkileri kimyasal gübreler kullanılan domates bitkilerine göre büyüme parametrelerinde, verimde ve meyve iriliğinde nispeten düşük değerler oluşturmuştur. Meyve kalitesi bakımından uygulamalar arasında SÇKM ve titre edilebilir asitlik bakımından önemli farklılık belirlenmez iken, meyvenin vitamin C içeriği bakımından organik kaynaklı beslenen domatesler istatistiksel olarak düşük bulunmuştur. Yaprak analizleri sonuçlarına göre bitkiler N, P, K, Ca, Mg, Fe, M n, Zn ve Cu bakımından yeterli beslenir olarak gözlemlenmiş, bununla birlikte organik gübrelerle beslenen domates bitkilerinin yapraklarında Na içeriği yüksek 
bulunmuştur. Deneme tamamlandığında, bitkilerin yetiştirildiği substrat (perlit) besin elementleri ve iyonlar bakımından analiz yapılmış ve organik gübrelenen ortamlarda Na Cl ve SO4 iyonlarının, topraksız yetiştiricilik ortamları için yüksek konsantrasyonlarda olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, serada topraksız teknikler kullanılarak organik kaynaklı gübreler ile yetiştiricilik yapmak mümkün olmaktadır. Bununla birlikte organik kaynaklı gübrelerin içeriğinin hassas olarak tespit edilmesi gerektiği kanısına varılmıştır. Bu gübreler içerisinde bazı toksik iyonların fazla olabileceği düşünülmüştür. Söz konusu toksik iyonların artan miktarları bitki büyüme ve verimliliği ile meyve kalitesini olumsuz etkileyebilmektedir. 
Organik beslemede bitki büyümesi ve verimin düşük olmasının bir diğer nedeni de topraksız yetiştiricilikte kullanılan substratların içinde mikroorganizma faaliyeti sınırlı olduğundan, organik gübrelerdeki mineralizasyon ve besin elementlerinin açığa çıkması sınırlandırılmış olabilir.