Otomotiv İç Döşemelerinin Güç Tutuşurluğunu Geliştirmek İçin Yeni Bir Yaklaşım


Creative Commons License

ERDEM Ö., YILMAZ A. C., COSGUN A.

Çukurova Üniversitesi Mühendislik Fakültesi dergisi, cilt.39, sa.3, ss.577-584, 2024 (Hakemli Dergi) identifier

Özet

Bu çalışmanın amacı, RTM ve scCO2 olmak üzere iki farklı yöntem kullanılarak otomotiv kumaşlarının alev geciktirici performansını arttırmaktır. Bir otobüsün koltuk döşemesinden elde edilen kumaş numuneleri yanma hızı (BR) ve sınırlayıcı oksijen indeksi (LOI) testlerine tabi tutulmuşlardır. Numuneler üzerinde termal analiz de yapılmıştır. Sonuçlar, tüm örneklerin BR ve LOI değerlerinin uygun aralıkta olduğunu ve kimyasal iyileştirmenin NF'nin FR performansında artış sağladığını göstermiştir. scCO2 yöntemi kullanılarak işlenen numune, NF'ye kıyasla, %32 LOI değeri (%18.5 artış) ve 21 mm/min BR değeri (%30 azalış) ile en iyi performansı göstermiştir. Elde edilen bulgulara göre, bu çalışmada kumaşa uygulanan yöntemlerin ve kimyasal işlemin ulaşım araçlarında yangına karşı güvenlik açısından umut verici sonuçlar verdiği gözlemlenmiştir.
This study presents the flame retardant (FR) performance of chemically treated automotive upholstery fabrics using two different impregnation methods of Resin Transfer Molding (RTM) and supercritical carbon dioxide (scCO2). Referring to the related standards, untreated seat fabric obtained from seat upholstery of a bus (neat fabric, NF) and treated fabric samples underwent burning rate (BR) and limiting oxygen index (LOI) tests to compare effect of treatment and impregnation methods on FR performance. Thermal analysis was also conducted on the samples considering onset degradation temperatures and char yields. The results showed that BR and LOI of all samples were in acceptable range and treatment provided enhancement in FR performance of NF. The treated sample using scCO2 method gave the highest LOI value of 32% and the lowest BR of 21 mm/min subtending to 18.5% increase in LOI and 30% reduction in BR compared to those of NF. The performance of treatment in RTM was worse than that of scCO2 and better than that of NF. The results confirm that both treatment and methods used in this study give promising results for safety against fire in transportation vehicles.