Akademik Veri Yönetim Sistemi
Scythia 11? 11-th international biennial of contemporary textile art, Ukrayna, cilt.1, sa.1, ss.11
Özet
Bu Çalışmada yöresel Anadolu kumaşlarının günümüzde üretilmiş versiyonları ile güncellenmiş ve aynı zamanda sanat içerikli giysi sembolleri tasarlanmış ve giyilebilir sanat objeleri yaratılmaya çalışılmıştır. “Siluetler” isimli sergi işleri bu yönde bir örnek oluşturmaktadır. “Siluetler” isimli sanatsal tekstil tasarımlarının konu, malzeme ve teknik özellikleri üzerinde durulacaktır.
“Giyilebilir sanat“ olarak tasarlanıp üretilmiş ve özgün tekniklerle gerçekleştirilmiş tekstil tasarımları incelenecektir. Bu tasarımların yapım teknikleri, malzeme ve boyama yöntemleri açıklanacaktır.
Bu çalışmanın önemi geleneksel tekstil materyalleri ve boyalar kullanılarak avantgard sanatsal tasarımlar elde edilmesidir. Fikir, duygu, heyecan ve form bileşiminin giysilere aktarılması üzerinde durulmuştur. Doğadaki doğal primlerden birisi estetik yapısıyla kadın bedenidir.Tasarlanan giysilerde kadınsılık ön planda tutulmuştur. Bu sergİ işleri ile geleneksel ve güncel yöntemler birleşmiş ve böylece geleneksel malzemeli güncel tasarımlar ortaya koymayı sağlamıştır.
Çeşitli elde kumaş boyama teknikleri kullanılmıştır. Serginin asıl kumaşı olan “Ödemiş ipeği” Türkiye Ege Bölgesine ait küçük bir ilçe olan Ödemiş yöresinde ham renkte boyasız olarak fazla bükümlü ve sıkı dokunmuş yarı transparan bir kumaştır. Öncelikle giysi bedenleri kalıp çıkarılarak dikilmiş ancak üzerine üç boyutlu aplikeleri yapmaya uygun modeller tasarlanmıştır. Giysi bedenleri üzerine ipekten hazırlanmış üç boyutlu origami benzeri parçalar belli bir kalıba göre kesilip, tek tek fırçayla boyanıp, daha sonra geleneksel hint kolası olan hayvan jelatini ile kolalanıp kurutulmuştur. Kuruduktan sonra ütülenip giysi bedenine monte edilmiştir.
Siuetler sergisine ait giysi tasarımlarında ayrıca keten verev biyeler ile 3 boyutlu aplikeler de kullanılmıştır. Doğal bir elyaf olan keten kumaş Türkiye’de üretilmekte ve keten bitkisi de yetişmektedir. Giysi tasarımında kullanılan keten biyeler fırça ve boya ile boyanarak katlamalar yapılıp dikilmiş ve hazırlanan giysi bedenleri üzerine monte edilmiştir. Bu sergiye ait serbest drapaj tekniğiyle tasarlanmış ve boyanmış örneklerde bulunmaktadır. Boyalar vişne ve kırmızı lahanadan elde edilmiştir. Başka bir örnekte ise Anadolu’ya ait ham pamuk dantelden elde boyanarak renklendirilmiş, kolalanmış ve üç boyutlu halde bedene yerleştirilmiş tasarımlar da yer almaktadır.
Bu bildiride Genel olarak gelenekselliğe, sürdürülebilirliğe, sanatsal tasarıma ve estetik değerlere giysi tasarımları yoluyla vurgu yapılmıştır. Yöresel kumaş ve dantellerin moda tasarımı konusunda güncellendiği yeni bir eğilim görülmektedir.
Abstract
This article is about the importance of the combination of the traditional textile production techniques to the contemporary textile designs and aims to create a new approach to the “Wearable Art”.
The article analysis, the themes, materials, technical specifications of production of the works of “Sillhouettes” exhibition. The aim of the exhibition is to produce avant-garde artistic designs by using traditional Turkish textile materials and dyes and combination of several dying techniques. During the production process of the works of this exhibition, the traditional and contemporary methods were combined and a new approach to the contemporary designs with traditional materials was created. The combination of the ideas, emotions and forms, and their transferrence to the dresses are experimented.
The works of the exhibitions are the women dresses. The primary aesthetic concern is the natural beauty of the women body an emphasizing the feminity via the designs of the dresses.
The basic material of the dresses is “Ödemiş Silk”, which is woven in Ödemiş, a small Aegean town of Turkey. The, semi-transparent, hard-woven fabric is made of raw, undyed, hard-twisted silk yarn.
The first phase of the production, is to design and sew the body of the dresses. Then the three-dimensional, origami-style pieces of silk fabric were cut, according to a certain pattern. Each piece of fabric was hand-dyed by using brushes; then they were stiffened by traditional Indian starch (animal gel). After drying, each piece were ironed and mounted on the body of the dresses.
The other techniques that applied on the dresses , are mounting diagonal linen linings, and three dimensional appliques. The “linen” used in the designs, is a natural fabric of Turkey. The linen linings were hand-dyed by using brushes, folded, sewn and mounted on the dressess.
A dress is made of hand-dyed, starched Anatolian raw cotton laces were mounted on the body of the dress as three-dimensional appliques.
Some of the dresses were designed by free-draperies technique. These dresses were hand dyed by using special dyes, obtained from the sour cherries and red cabbages.
The designs analysed at this article, stresses the traditional methods, sustainability, artistic design and aesthetic values via designing costumes. The importance of the revival of the local fabrics and laces are equal importance.