Akademik Veri Yönetim Sistemi
30.Uluslarası Yaratıcı Drama Kongresi, Adana, Türkiye, 24 - 27 Ekim 2019, ss.184-191, (Tam Metin Bildiri)
Gelişler, Kalışlar ve Uyum;
“Bir Varmış, Bir Yokmuş” Dijital Hikaye Anlatım Atölyesi
Öz
Bu çalışma önce mülteci sonra öğrenci olan gençlerin uyum sürecini dijital
hikayeleri üzerinden gözlemlemeyi amaçlamıştır. Alman filozof Hannah Arendt
mülteci olmanın uyuma zorladığını belirttiği yazısında uyumun asimilasyonla
ilişkisini açıklarken, göçenler için uyumun anlamı üzerinde de birlik
olmadığından bahseder (1943). Diğer yandan Arendt, mülteciliğin yeni bir insan
türü yarattığını ileri sürer. Bu yeni
insanlık hali ise iyimserlikle koşullandırılmıştır. Uyumun anlamı konusundaki
bu ikili yapıyı göçenler üzerinde gözlemlemek için metodolojik olarak Dijital
Hikaye anlatımı kullanılmış ve bir atölye düzenlenmiştir. Atölyeye Çukurova Üniversitesinde eğitim gören dört
Suriyeli öğrenci katılmıştır. Çalışmada “bir varmış, bir yokmuş” isimli Dijital
hikaye anlatım atölyesi gerçekleştirilmiştir. Atölyede kurulan hikaye
çemberinin ismi, katılımcıların önerisi ile belirlenmiştir. Atölyenin ismi,
katılımcıların yaşadıklarını hikaye ettiklerinde ortaya çıkan çerçeveyi
göstermesi açısından değerlendirilmiştir. Hikaye çemberinden dört hikaye
çıkmıştır. Bu kapsamda oluşturulan atölyede çalışmanın temel sorusu olan uyumu
gözlemlemek için, kendilerini ifade etme biçimleri kendi hafıza, ilgi ve
umutları değerlendirilmiş, ikincisi olarak uyumu kavramlaştırma biçimini
gözlemlenmiştir. Dijital Hikaye Anlatım çemberinde katılımcılar kişisel
anlatılarında Suriye tarihi, kültürü ve günlük yaşam ile kendi hayallerini ve
özlemlerini kendi bakış açılarını ifade etmiştir. “Uyum”, “Kılıç”, “Barış
Güvercini” ve “Azim” adındaki dört hikayenin içerik ve tematik analizi
yapılmıştır. Bu analizlerde öz olarak temelinde umut olmakla birlikte,
çaresizlik, endişe ve anlaşılamamaya dair düşünce ve duygular da bulunmuştur.
Uyuma ilişkin ise koşullandırma ile doğrudan bağlantılı olduğu sonucuna
ulaşılmıştır.
Arrivals, Stays and Adaptation;
"Once Upon a Time"
Digital Storytelling Workshop
Abstract
This study aimed to observe the adaptation process of young people who are
refugees and then students through their digital stories. German philosopher
Hannah Arendt states that being a refugee forces adaptation, while explaining
the relationship between harmony and assimilation, there is no unity on the
meaning of harmony for immigrants (1943). Arendt, on the other hand, argues
that refugees create a new human species. This new state of humanity is
conditioned by optimism. In order to observe this dual structure on the meaning
of adaptation on migrants, Digital Storytelling was used methodologically and a
workshop was organized. The workshop was attended by four Syrian students
studying at Çukurova University. 'Once upon a time' digital storytelling
workshop was held in the study. The name of the story circle established in the
workshop was determined with the suggestion of the participants. The name of
the workshop was evaluated in terms of showing the framework that emerged when
the participants narrated their experiences. Four stories emerged from the
story circle. In this workshop, the main question of the study was to observe
adaptation, the ways of expressing themselves, their memory, interests and
hopes were evaluated, and secondly, the way of conceptualizing adaptation was
observed.
In the Digital Storytelling circle, the participants expressed their
personal narratives of Syrian history, Syrian culture and daily life as well as
their own dreams and aspirations from their point of view. Content and thematic
analysis of the four stories named “Uyum”, “Kılıç”, “Barış Güvercini” and
“Azim” were conducted. In these analyses, although there was hope in essence,
hopelessness, anxiety and thoughts and feelings about not being understood were
also found. About adaptation; it is concluded that it is directly related to
conditioning.
Keywords; Refugges, Digital Storytelling, Adaptation