Toplumsal cinsiyet, biyolojinin kodladığı maddi bedenlere manevi anlamlar yükleyerek onları kültürel olarak tanımlamak ve ayırmak; kadın ve erkeği, kadınlık ve erkeklik denen rol ve statüler bütünüyle özdeşleştirmektir. Bu ayrım, kadının aleyhine birçok eşitsizliğin doğmasında başrolü oynamaktadır. İnsanlığın başlangıcından beri var olan çalışma olgusu kapsamında kadınlar köle, çırak, yamak gibi roller üstlenirken günümüzdekine yakın anlamda kadınların çalışma yaşamına girişi 18. yüzyılın sonlarına rastlamaktadır. Ülkemizde kadının çalışma yaşamı eğitim seviyesine göre değişmektedir. Eğitim seviyesi yüksek kadınlar, toplumun kadın cinsiyetine uygun gördüğü ve statüsü yüksek işler yapma eğilimindedir. Kamusal hayatın pek çok alanında olduğu gibi kadınların eğitim ve bilimsel üretim alanına dahil olabilmeleri de uzun yıllara yayılan mücadelelerle adım adım gerçekleşebilmiştir. 

Bu çalışmada kadınların Türkiye’de Maden Mühendisliği eğitimi verilen üniversitelere akademisyen olarak girişleri, akademik kariyer süreçleri ve toplumda özellikle erkek egemen olarak tabir edilen Maden Mühendisliği bölümlerinde akademide yer edinme koşulları ulusal ve uluslararası literatürden de yararlanılarak irdelenmiştir. Bu bağlamda, Türkiye’de hali hazırda Maden Mühendisliği bölümüne sahip 28 üniversitede görev alan kadın ve erkek akademisyenlerin öncelikli olarak üniversiteler bazında dağılımları verilmiştir. Akabinde, kadın akademisyenlerin unvan bazında dağılımları, takiben de bu verilerin cinsiyete dayalı oranları verilmiştir. Çalışmanın temel amacı Maden Mühendisliği bölümlerinde kadın akademisyenlerin akademinin neresinde olduğunun ve akademideki varlıklarının irdelenerek kadın/erkek oranlarındaki eşitsizlikten yola çıkılarak çözüm önerileri sunmaktır.