ŞER'U MEN KABLENÂ PRENSİBİ BAĞLAMINDA ÖTEKİNİN KONUMU VE BAĞLAYICILIĞI


Creative Commons License

DÖNER E.

İKİNCİ ULUSLARARASI İSRAİL VE YAHUDİLİK ÇALIŞMALARI KONFERANSI 2018 PROGRAM KİTABI (ICIJS'18), Balıkesir, Türkiye, 27 - 29 Ekim 2018, ss.1-12

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Balıkesir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-12
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Öz: Kur’an metni geçmiş peygamberler ve kavimlere dair birçok kıssa içerir. Kitab-ı Mukaddes’te ise bu peygamberlere ve kavimlere dair anlatılar çoğu zaman Kur’an’daki kıssalardan daha geniş ve ayrıntılı bir muhtevaya sahiptir. İslam öncesi dönemde Yahudilik ve Hıristiyanlığın yazılı kaynaklar yanında sözlu? ku?ltu?re de sahip olduğu bilinmektedir. Hz. Peygamber ve sonraki dönemlerde başta Yahudilerle olmak üzere başka birtakım din ve kültürlerle kurulan yakın ilişkiler sebebiyle Müslümanların Ehl-i kitaptan öğrendikleri bilgi ve rivayet malzemesi İslam geleneğinde İsrâiliyyât kavramıyla ifade edilmiştir.
İsrâiliyyâtın başlangıç evresi son dönem çalışmalarda sahabe dönemiyle irtibatlandırılmakta ve özellikle tâbiûn devrinde tefsirde İsrâiliyyât malzemesinin yaygın biçimde kullanıldığı tespitinde bulunulmaktadır. Burada ilk iki Mu?slu?man neslin Yahudi ve Hıristiyan ku?ltu?ru?ne ait bilgi ve rivayet malzemesini tefsir alanında kullanmasının hangi gerekçelere dayandığı ortaya konulmaya çalışılacaktır. Bunun yanında İsrâiliyyât kelimesinin anlam hayatıyla ilgili incelemede bu kelimenin ilk defa zikredildiği kaynaklardan başlamak u?zere erken dönemden gu?nu?mu?ze kadar geniş bir literatu?r taraması yapılacak ve bu tarama kapsamında söz konusu terime yu?klenen olumlu ya da olumsuz anlamların tarihsel eşikleri tespit edilmeye çalışılacaktır. Çu?nku? bu su?recin incelenmesi hem tefsir paradigmasının hem de tefsirde İsrâiliyyât algısının kırılma noktalarının az çok ortaya çıkmasına vesile olacaktır.
2 Makale Adı
Anahtar Kelimeler: İsrâiliyyât, Yahudilik, Hıristiyanlık, Tefsir, Rivayet,

THE LEXICAL FIELD AND HISTORY OF THE MEANING OF THE ISRAILIYYAT
Abstract: The Qur’anic text contains many words about previous prophets and peoples. In the Bible, the stories about these prophets and peoples often have a wider and more detailed content than the short stories in the Qur’an. It is known that Judaism and Christianity have written sources as well as verbal culture in the pre-Islamic period. In the Prophet and later periods, because of the close relations established with other religions and cultures, especially with Jews, the knowledge and narration material the Muslims learned by the Ahl al-Qitab was expressed in the Islamic tradition with the concept of Israil’lyyat.
The beginning phase of Israil’lyyat is connected with the Sahabe period in recent studies and it is determined that Israil’lyyat material is widely used in exegesis in the period of Tabi’un. In this study, it will be attempted to show the reasons for using the information and narrative material of the first two Muslim descendants derived from Jewish and Christian cultures in the field of exegesis. In order to start from the sources mentioned for the first time in the examination of the lexical field of Israil’lyyat, an extensive search will be done of the literature from the early period to the present day, and within this scope, the historical thresholds of the positive or negative meanings implied by this term will be determined. Because this process of examination will result both in the paradigm of tafsir and in the interpretation of İsrailiyyat’s perception in tafsir.
Keywords: Israil’lyyat, Judaism, Christianity, Tafsir, Riwayah.