EKZON 18 VE EKZON 20 MUTASYON POZİTİFLİĞİ OLAN HASTALARDA TİROZİN KİNAZ İNHİBİTÖRLERİNİN ETKİNLİĞİ


Bayram E.

8.Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi, 3-7 Kasım 2021, Antalya, Türkiye, 3 - 07 Kasım 2021, ss.21-22

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.21-22
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

(EGFR) mutasyonun sıklığı Avrupalı toplumlarda yaklaşık %10-20,

Asyalı toplumlarda %50 olarak saptanmıştır. Ekzon 19 ve ekzon

21 L858R ‘’klasik EGFR mutasyonları’’ olarak adlandırılır ve tüm

NSCLC’deki EGFR mutasyonlarının %90’ını oluşturur. Diğer EGFR

mutasyonları uncommon EGFR mutasyonları (u-EGFRm) olarak adlandırılır

ve tüm EGFR mutasyonlarının yaklaşık 10-20% oluşturur. .

U-EGFR mutasyonları arasında ekzon 18 mutasyonu %2-4 ve ekzon

20 mutasyonu ise %4-5 civarında pozitif saptanmıştır. Biz çalışmamızda

Bizim çalışmamızın amacı EGFR ekzon 18 ve 20 mutasyonu

pozitif hastalık grubunun özelliklerini belirlemek ve kullanılan TKI ile

sağkalım arasında fark olup olmadığını göstermektir

Gereç ve Yöntem: Türkiye’den 34 merkezde 2012-2021 tarihleri

arasında EGFR ekzon 18 ve ekzon 20 mutasyonu pozitif olup erlotinib

yada afatinib kullanan 143 hasta verisine ulaşıldı.18 hasta dışlandı.

125 hastada 3 gruba ayrıldı. Hastaların cinsiyet ,yaş ,sigara içme

durumu ,performans skoru , evreleri ,metastaz bölgeleri ,öncesinde

ve sonrasında aldığı tedaviler, yan etkiler ve ölüm tarihleri kaydedildi.

Bu 3 grup arasında hastaların genel özellikleri , erlotinib ve afatinib

tedavileri ile sağkalım açısından fark olup olmadığı retrospektif olarak

kıyasladık.Bulgular: Metastatik küçük hücre dışı akciğer kanseri(NSCLC) ekzon

18 ve ekzon 20 mutasyon pozitifliği için tedavi alan 125 hasta

tanımlandı. Ekzon 18 pozitifliği %60 (75 hasta), ekzon 20 pozitifliği

%16(20 hasta) ve komplex mutasyon pozitifliği %24(30 hasta) saptandı.

Erlotinib kolunda 75 hasta (60%) ve afatinib kolunda 50 hasta

(40%)mevcuttu.Genel grubun PFS 7.2 ay (95% 5.1-9.3) saptandı.

PFS Erlotinib kolunda 8.0 ay (95%4.7-11.3), afatinib kolunda 7.0ay

(95% 4.4-9.6) olup istatistiki fark saptanmadı (p;0.869). Ekzon 18 pozitif

kolun (Grup A) PFS 7.0 (95% 5.9-8.1), ekzon 20 pozitif kolun

(Grup B) 4.3(95%2.1-6.5), komplex mutasyon pozitif (Grup C)17.3

ay(95%8.5-26.1) ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p:0.036)(Şekil 1)

.Ekzon gruplarında aldıkları TKI e göre bakıldığında tüm gruplarda

afatinib alanlarda PFS erlotinib alanlara göre daha uzun olmasına rağmen

istatistiksel fark anlamlı saptanmadı. OS açısından bakıldığında

da fark gözlenmedi. Genel grubun OS 21.4 ay (95%16.1-26.6) ve

afatinib kolunun OS erlotinibe göre daha uzun saptandı (sırayla 24.8

ay vs 20.0 p:0.190)(Şekil 2).Ekzon alt gruplarına bakıldığında en uzun

OS komplex mutasyonlarda 41.9 ay olup ekzon 18 ve ekzon 20 de

sırayla 21.0 ay -21.2 ay ve p:0.376 saptandı.

Sonuç: Ekzon 18 ve ekson 20 mutasyonları klasik EGFR mutasyonlarına

göre daha kısa progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalıma

sahiptirler. Bu mutasyonlar da afatinib ve erlotinib etkinliğindede fark

yoktur. Komplex mutasyonların ise özellikle progresyonsuz sağkalım

süreleri oldukça uzundur.

Anahtar Kelimeler: Afatinib, Erlotinib , Ekzon 20 Mutasyon,Ekzon 18

Mutasyon