Adana'da Tarım ve Kırsal Yapıda Değişim


Creative Commons License

Şengül H., ÖZTORNACI B.

2. Adana Kent Sorunları Sempozyumu, Adana, Türkiye, 20 - 21 Mayıs 2011, cilt.1, sa.1, ss.257-264

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Adana
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.257-264
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Adana ili tarımsal doğal kaynaklar bakımından, ülke geneline kıyasla göreceli olarak şanslı bir kenttir. Ülkemizin en geniş ve en verimli ovalarına sahip olduğu gibi su kaynakları bakımından da zengin sayılmaktadır. İlk zamanlar Seyhan ve Ceyhan nehrinden çiftçilerin kendi olanaklarıyla sulu tarım yaparlarken 1960 lı yılların sonuna doğru kamu tarafından gerçekleştirilen sulama yatırımlarıyla bu verimli topraklar geniş ölçüde sulu tarıma kazandırılmıştır. Sulu tarımla birlikte verimlilikte önemli artışlar gerçekleştiği gibi, ürün deseninde başta pamuk gibi katma değeri yüksek, pazara yönelik endüstriyel ürünler yer edinmiştir. Tarımdan sağlanan bu zenginlik beraberinde tarıma dayalı sanayinin de ilde gelişmesini kamçılamış, pek çok girişimci için gerekli olan ilk sermayenin kaynağı olmuştur. Esasen Adana, Avrupa'nın tekstil sanayisine temel hammadde olarak pamuğun düzenli akışının Amerikan iç savaşı yüzünden kesintiye uğramasıyla, alternatif pamuk bölgeleri arayışları sonucu 19. yüzyıl ortalarından bu yana tarım yapılan, adı pamukla anılan bir ildir.
Günümüzde Adana; yoğun girdi ve mekanik gücün kullanıldığı, ülke geneline kıyasla göreceli olarak büyük ölçekli işletmelerde yüksek yüzey verimliliğiyle, büyük ölçüde tarla tarımının yapıldığı tarımsal yapısıyla hala tarımsal önemini koruyan bir ildir. Artan nüfusun beslenme gereksinimi, toprak ve su kaynaklarının hızla bozunumu, iklim değişikliği gibi tehditlerin, açlık ve yoksulluk gibi insanlık sorunlarını öne çıkarması bu önemi arttıracağı beklenmelidir.