Türkiye’de yapılan araştırmalarda, çocukların günde ortalama dört saat televizyon izlediği belirlenmiştir. Araştırmalar televizyonun, değer sistemlerinin oluşumunda ve davranışların biçimlenmesinde güçlü bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte günümüz televizyon programlarında şiddet öğesi içeren yapımlar ağırlıklı olarak yer almaktadır. Şiddetin sadece haber, dizi ve magazin programlarının yanında, çocuk kanallarında da önemli boyutta olduğu gözlemlenmektedir. Medya-çocuk ilişkisi üzerine araştırma yapılan konuların başında, şiddet gelmektedir. Şiddetin öğrenilen bir davranış olduğuna vurgu yapan Riches, şiddet eylemi sosyal gerçekliği pratik anlamda dönüştürmeyi hedefleyen ve bunu yaparken de içinde bulunduğu sosyalliğin düşünsel durumunu sergileyen bir yapıya sahip olduğunu belirtmektedir. Şiddetin kişiler üzerinde bir tepkisizlik yarattığı, giderek şiddetin problemleri çözmede bir yol olarak kabul edildiği, televizyonda izlenen şiddetin taklit edildiği ve televizyondaki karakterler ile şiddet gören arasında özdeşleşme kurulduğuna dair çok sayıda çalışma bulunmaktadır. Özellikle kendini koruma yeti ve bilincine sahip olmayan çocuklar için şiddet öğesi içeren yayınların çok daha yıkıcı ve onarılmaz sonuçlar ortaya çıkardığı bilinmektedir. Bu çerçevede, şiddetin öznesi olan çocuk üzerindeki simgesel, düşünsel veya fiziksel tahribatların giderilmesinin çoğu kez ise mümkün olmadığı söylenebilir.
Medya şiddetini önlemede, RTÜK akıllı işaretleri bir çözüm olarak sunarken, akademik çevreler medya okuryazarlığının yaygınlaşması için uğraş vermektedir. Bu çalışma, medya üzerinden çocuğun maruz kaldığı şiddetin önlenmesi için daha fazla neler yapılabilir konusuna yoğunlaşmayı amaçlamaktadır. Bu konun ne kadar önemli olduğunu tekrar gündeme getirmek amacıyla Türkiye’de ulusal çapta yayın yapan özel televizyon kanalı Cartoon Network’ün bir haftalık yayın akışında yer alan 24 farklı çizgi dizideki şiddet öğesi içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Çalışma sonunda örneklem kapsamındaki dizileri izleyen çocukların, ortalama her 40 saniyede bir şiddet içeren eylemlere maruz kaldığı bulgulanmıştır. Ayrıca çalışma kapsamında, televizyondaki çocuk yapımlarında yer alan şiddet unsurları sınıflandırılmıştır. Elde edilen bulgular sonucunda çalışma, çocukların televizyon izlerken şiddetin etkilerinden korunma yollarının birçok farklı disiplinlerle işbirliği ile uzun soluklu çalışmalarla önlenebileceğini çözüm olarak sunmuştur.
Research conducted in Türkiye recite that children of this country watch television programs averagely four hours a day. Studies show television has a crucial impact on children’s development of value systems and forming of behaviors. However, today television programs are substantially containing productions which involve act of violence. Violence occurs not only in news, magazine programs and TV series but in children’s television channels. The leading topic about media and children research is violence itself. Riches argues that violence is a learned act. Act of violence intends to transform societal reality to practice as it represents the intellectual social circumstances at the present. There are numerous research intend that violence induce unresponsiveness and violence on television is imitated by viewers. Besides all, violence is accepted as a way to solve individual problems and identification with the television characters involved in violent acts. Visual products containing violent acts leads more destructive and irrecoverable results when shown to children which are unable to preserve their selves. Within this scope, cognitive or physical damage on a child exposed to violent acts on media could be irrecoverable.
On the one hand, The Turkish Radio and Television Supreme Council offers smart sign as a solution, academics endeavor to propagate media literacy for preventing media violence. This study focuses to find a solution to prevent children from media violence. In the study, a survey on 24 different cartoons an the Cartoon Network television channel are conducted through content analysis method to emphasize the importance of the argument. At the end of the study, it is discovered that the children watching the sample of cartoons are exposed to acts of violence averagely every 40 seconds. In addition, the study categorizes the acts of violence for children’s programs in television. The results obtained in this study shows that long-term interdisciplinary missions could prevent children from the effects of television violence.
