Unilateral Dudak Damak Yarıklı Hastaların Nazolakrimal Kanal Morfolojisinin Değerlendirilmesi: Pilot Çalışma


Creative Commons License

Duyan Yüksel H., Evlice B.

ODMFR 2022 Kongresi (4. Uluslararası Oral Diagnoz ve Maksillofasiyal Radyoloji Derneği Kongresi), İzmir, Türkiye, 19 - 23 Ekim 2022, ss.146-147

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İzmir
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.146-147
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Dudak damak yarığı (DDY) deformitesi kraniofasiyal bölge anatomisini olumsuz etkiler. Lakrimal sıvı nazolakrimal kanal yoluyla inferior meatusa akar. Bu drenaj sistemi inflamasyon, apse oluşumu, tümör ve travma gibi sıklıkla tıkanıklık ile sonuçlanan çeşitli patolojilerden etkilenebilir. Nazolakrimal kanalın morfolojik daralması, primer edinsel nazolakrimal kanal tıkanıklığı (PANDO) adı verilen bir bozukluk için predispozan bir faktör olabilir. Bu çalışmada unilateral DDY'li hastalarda konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) kullanılarak nazolakrimal kanal morfolojisinin değerlendirilmesi amaçlandı.

Yöntem: Ocak 2018-Temmuz 2022 tarihleri arasında Ağız Diş ve Çene Radyolojisi KIBT arşivi tarandı. Yaş ve cinsiyet uyumlu 30 kontrol ve 30 unilateral DDY'li hastanın etkilenen ve etkilenmeyen tarafları için KIBT görüntüleri incelendi. Nazolakrimal kanalın en uzun boyu ve en dar çapının ölçülebilmesi için rekonstrüksiyon yapıldı. İstatistiksel analizler için SPSS 25.0 istatistik yazılımı (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) kullanıldı. Anlamlılık seviyesi p˂0.05 olarak belirlendi.

Bulgular: Unilateral DDY'li hastaların etkilenen tarafı için nazolakrimal kanal boyu, etkilenmeyen taraftan anlamlı olarak daha uzundu (p˂0.05). Unilateral DDY'li hastaların etkilenen tarafı için nazolakrimal kanal çapı, etkilenmeyen taraftan anlamlı olarak daha dardı (p˂0.05).

Sonuç: DDY, nazolakrimal kanal tıkanıklığı için predispozan bir faktör olabilir. Ancak, bu konuda daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: dudak damak yarığı, konik ışınlı bilgisayarlı tomografi, nazolakrimal kanal

EVALUATION OF NASOLACRIMAL CANAL MORPHOLOGY IN PATIENTS WITH UNILATERAL CLEFT LIP AND PALATE: A PILOT STUDY

Purpose: Cleft lip and palate (CLP) deformity negatively affects the anatomy of the craniofacial region. Lacrimal fluid flows into the inferior meatus through the nasolacrimal duct. This drainage system can be affected by various pathologies such as inflammation, abscess formation, tumor and trauma, often resulting in obstruction. Morphological narrowing of the nasolacrimal duct may be a predisposing factor for a disorder called primary acquired nasolacrimal duct obstruction (PANDO). In this study, it was aimed to evaluate the nasolacrimal duct morphology using cone beam computed tomography (CBCT) in patients with unilateral CLP.

Materials & Methods: Between January 2018 and July 2022, the Oral and Maxillofacial Radiology CBCT archive was scanned. CBCT images were analyzed for the affected and unaffected sides of age- and sex-matched 30 control patients and 30 patients with unilateral CLP. Reconstruction was performed to measure the longest length and narrowest diameter of the nasolacrimal duct. SPSS 25.0 statistical software (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) was used for statistical analysis. The significance level was determined as p˂0.05.

Results: The nasolacrimal duct length for the affected side of patients with unilateral CLP was significantly longer than the unaffected side (p˂0.05). The diameter of the nasolacrimal duct for the affected side of patients with unilateral CLP was significantly narrower than the unaffected side (p˂0.05).

Conclusion: Unilateral CLP may be a predisposing factor for nasolacrimal duct obstruction. However, more work is needed on this subject.

Keywords: cleft lip and palate, cone beam computed tomography, nasolacrimal canal.