Bu çalışmada, selüloz esaslı hammaddelerden elde edilen dokuma kumaşlara reaktif boyarmaddelerle dijital baskı yapılmış ve hammaddenin dikilebilirliğe etkisi incelenmiştir. Çalışmada, atkı ipliği üretiminde; konvansiyonel pamuk, organik pamuk, geri dönüşüm pamuk, viskon, ecovero viskon, bambu, keten, kenevir olmak üzere farklı hammaddeler seçilmiştir. Çözgü ipliği olarak ise %100 karde pamuk ipliği kullanılmıştır. Ön terbiye işleminden geçirildikten sonra kumaşlara dijital baskı uygulanmıştır. Baskı öncesi ve baskı sonrası tüm kumaşlara L&M dikilebilirlik testi yapılmış, sonuçlar değerlendirilmiştir. 9 farklı hammaddeden üretilmiş kumaşların tümünde dijital baskı işleminin iğne penetrasyon kuvvetlerini (gf) ve dikilebilirlik (%) değerlerini arttırdığı tespit edilmiştir.
In this study, woven fabrics obtained from cellulose-based raw materials were digitally printed with reactive dyestuffs and the effect of the raw material on sewability was investigated. In the study, different raw materials such as conventional cotton, organic cotton, recycled cotton, viscose, ecovero viscose, bamboo, linen, hemp were selected as weft yarn. 100% carded cotton was used as warp thread. After pre-treatment, digital printing was applied to the fabrics. The L&M sewability test was performed on all fabrics before and after printing and the results were evaluated. It was determined that the digital printing process increased the needle penetration force (gf) and sewability (%) values in all fabrics obtained from 9 different raw materials.
