Hemşirelerin Örgütsel Çatışma Nedenleri ve Çözüm Yaklaşımları


Cevizci C., Torun S.

6. Uluslararası 17. Ulusal Hemşirelik Kongresi, Ankara, Türkiye, 19 - 21 Aralık 2019, ss.371

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.371
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Bu çalışma, bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin örgütsel çatışma nedenleri ve çözüm yaklaşımlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan bu çalışmada örneklem 271 hemşireden oluşmaktadır. Çalışmada; literatür taranarak geliştirilmiş olan Kişisel Bilgi Formu, Şahin (2010) tarafından geliştirilen beşli likert tarzda olan Çatışma Nedenleri Anketi ve Rahim (1983) tarafından geliştirilen “Rahim Organizational Conflinc Inventory-2 (ROCİ-II)” ölçeği kullanılmıştır. Çalışma için gerekli olan tüm izinler ve etik kurul onayı alınmıştır. Katılımcılardan sözlü onam alınmıştır. Veriler araştırmacı tarafından 15.09.2018-15.01.2019 tarihleri arasında yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS for Windows 20.0 paket programında yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans dağılımı ve yüzde oranları başta olmak üzere; chi-kare testi, bağımsız grup t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların demografik ve mesleki özellikleri incelendiğinde; yaş ortalaması 31,6±8,2 yıl; % 81,9u kadın; % 43,2 si bekar, % 27,3 Sağlık Meslek Lisesi % 12,9 u ön lisans, % 56,5 lisans; % 3,3 yüksek lisans mezunudur. Katılımcıların çalıştıkları süre ortalaması 10,4±8,1 yıl ve haftalık çalışma saatleri %44.3’nün 45 saat ve üzerinde olduğu saptanmıştır. Katılımcıların % 62 si mesleğini isteyerek seçtiğini ifade etmiştir. Çalışma koşullarını iyi bulanların oranı % 12,9 dur. Katılımcıların % 29,5 i mesleğinden memnun olduğunu ifade etmiştir. Çatışma yönetimi konusunda eğitim alanların oranı %28dir. Çalışmada çatışma nedenleri önem sıralamasında ilk sırayı “iletişim eksikliği” (%65,7) almıştır. Çalışmaya katılan hemşirelerin çatışma nedenlerinden “Personelin değişen şartlara uyum sağlamasının zor olması” ifadesini erkek katılımcıların % 63.3 ünün, kadın katılımcıların ise % 84.2 sinin önemli bulduğu (p<0.01) saptanmıştır. “Ortak değer, ilgi ve görüşlerin azlığı” ifadesini bekarların % 71.8 inin evlilerin % 84.4 ünün önemli bulduğu(p<0.05) saptanmıştır. Yönetim strateji alt boyutlarından kaçınma ile yaş arasında negatif yönlü bir korelasyon saptanmıştır (r= -0.20, p< 0,01). Problem çözme alt boyutunun ortalama puanı 25,5±5,6 (7-35) olarak hesaplanmıştır. Sonuç: Çalışmada, çatışma nedenlerinin cinsiyet ve medeni duruma, çatışma çözüm yaklaşımlarının ise yaş, eğitim durumu, çalışılan birim, çalışma şekli, mesleği isteyerek seçme, çalışma koşulları ve meslek memnuniyetine göre farklılık gösterdiği bulunmuştur. Katılımcıların problem çözme yaklaşımını daha fazla kullandıkları saptanmıştır. Katılımcıların çatışma nedenlerinin farkında olarak uygun çatışma çözüm stratejisini kullandıklarını söylenebilir. {Bu çalışma Cemile Cevizci’nin Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı Tezli Yüksek Lisans Programında Yüksek Lisans tezi olarak yapılmıştır.} Anahtar Kelimeler: çatışma, çatışma nedenleri, çatışma çözümü, hemşire, örgüt