Akademik Veri Yönetim Sistemi
6. Uluslararası 17. Ulusal Hemşirelik Kongresi, Ankara, Türkiye, 19 - 21 Aralık 2019, ss.371
Amaç: Bu çalışma, bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin örgütsel çatışma nedenleri ve çözüm
yaklaşımlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan bu çalışmada örneklem 271 hemşireden oluşmaktadır. Çalışmada;
literatür taranarak geliştirilmiş olan Kişisel Bilgi Formu, Şahin (2010) tarafından geliştirilen beşli likert
tarzda olan Çatışma Nedenleri Anketi ve Rahim (1983) tarafından geliştirilen “Rahim Organizational
Conflinc Inventory-2 (ROCİ-II)” ölçeği kullanılmıştır. Çalışma için gerekli olan tüm izinler ve etik kurul onayı
alınmıştır. Katılımcılardan sözlü onam alınmıştır. Veriler araştırmacı tarafından 15.09.2018-15.01.2019
tarihleri arasında yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS for
Windows 20.0 paket programında yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans dağılımı ve yüzde
oranları başta olmak üzere; chi-kare testi, bağımsız grup t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların demografik ve mesleki özellikleri incelendiğinde; yaş ortalaması 31,6±8,2 yıl; %
81,9u kadın; % 43,2 si bekar, % 27,3 Sağlık Meslek Lisesi % 12,9 u ön lisans, % 56,5 lisans; % 3,3
yüksek lisans mezunudur. Katılımcıların çalıştıkları süre ortalaması 10,4±8,1 yıl ve haftalık çalışma saatleri
%44.3’nün 45 saat ve üzerinde olduğu saptanmıştır. Katılımcıların % 62 si mesleğini isteyerek seçtiğini
ifade etmiştir. Çalışma koşullarını iyi bulanların oranı % 12,9 dur. Katılımcıların % 29,5 i mesleğinden
memnun olduğunu ifade etmiştir. Çatışma yönetimi konusunda eğitim alanların oranı %28dir. Çalışmada
çatışma nedenleri önem sıralamasında ilk sırayı “iletişim eksikliği” (%65,7) almıştır. Çalışmaya katılan
hemşirelerin çatışma nedenlerinden “Personelin değişen şartlara uyum sağlamasının zor olması” ifadesini
erkek katılımcıların % 63.3 ünün, kadın katılımcıların ise % 84.2 sinin önemli bulduğu (p<0.01) saptanmıştır.
“Ortak değer, ilgi ve görüşlerin azlığı” ifadesini bekarların % 71.8 inin evlilerin % 84.4 ünün önemli
bulduğu(p<0.05) saptanmıştır. Yönetim strateji alt boyutlarından kaçınma ile yaş arasında negatif yönlü bir
korelasyon saptanmıştır (r= -0.20, p< 0,01). Problem çözme alt boyutunun ortalama puanı 25,5±5,6 (7-35)
olarak hesaplanmıştır.
Sonuç: Çalışmada, çatışma nedenlerinin cinsiyet ve medeni duruma, çatışma çözüm yaklaşımlarının
ise yaş, eğitim durumu, çalışılan birim, çalışma şekli, mesleği isteyerek seçme, çalışma koşulları ve
meslek memnuniyetine göre farklılık gösterdiği bulunmuştur. Katılımcıların problem çözme yaklaşımını
daha fazla kullandıkları saptanmıştır. Katılımcıların çatışma nedenlerinin farkında olarak uygun çatışma
çözüm stratejisini kullandıklarını söylenebilir. {Bu çalışma Cemile Cevizci’nin Çukurova Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı Tezli Yüksek Lisans Programında Yüksek Lisans tezi olarak
yapılmıştır.}
Anahtar Kelimeler: çatışma, çatışma nedenleri, çatışma çözümü, hemşire, örgüt