Akademik Veri Yönetim Sistemi
GSI JOURNALS SERIE C: ADVANCEMENTS IN INFORMATION SCIENCES AND TECHNOLOGIES (AIST), cilt.8, sa.1, ss.98-111, 2025 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma, Coğrafi Bilgi Sistemleri’nin (CBS) peyzaj mimarlığı öğretimindeki rolünü ve gerekliliğini çok boyutlu bir yaklaşımla ele almaktadır. CBS; mekânsal analiz, görselleştirme ve veri modelleme gibi olanaklarıyla, öğrencilerin yalnızca teknik bilgi değil, aynı zamanda eleştirel düşünme, problem çözme ve sürdürülebilir tasarım yetkinlikleri kazanmasını sağlamaktadır. Çalışmada, CBS’nin geleneksel stüdyo temelli eğitim anlayışını dönüştüren, disiplinlerarası iş birliğini teşvik eden ve çevresel farkındalık geliştiren bir eğitim aracı olduğu vurgulanmaktadır. Türkiye’de CBS eğitiminin genellikle ön lisans düzeyine sıkıştığı, lisans programlarında ise bağımsız ve seçmeli dersler aracılığıyla sunulduğu, bu nedenle planlama ve tasarım süreçlerine bütüncül bir şekilde entegre edilemediği görülmektedir. Ayrıca, öğretim elemanı eksikliği, donanım yetersizlikleri ve pedagojik bütünlük eksikliği gibi yapısal sorunlar öne çıkmaktadır. Bu bağlamda çalışma; müfredat entegrasyonunun güçlendirilmesi, açık kaynak yazılımların yaygınlaştırılması, uygulamalı eğitim ortamlarının artırılması ve akademik kapasitenin geliştirilmesi yönünde somut çözüm önerileri sunmaktadır. Sonuç olarak, CBS’nin peyzaj mimarlığı öğretiminde sistematik biçimde yer alması, mesleki yeterliliklerin artırılması ve sürdürülebilir çevresel kararların desteklenmesi açısından vazgeçilmezdir
This study employs a multidimensional approach to examine the role and necessity of Geographic Information Systems (GIS) in landscape architecture education. GIS possesses capabilities in the domains of spatial analysis, visualisation, and data modelling. Consequently, it has the capacity to facilitate the acquisition of technical knowledge by students, in addition to cultivating critical thinking, problem-solving, and sustainable design skills. The study emphasises that GIS functions as an educational instrument that modifies conventional studio-based education, fosters interdisciplinary collaboration, and cultivates environmental awareness. In Turkey, GIS education is generally limited to undergraduate level and offered as independent and elective courses in undergraduate programmes. Consequently, it cannot be fully integrated into planning and design processes. Moreover, structural deficiencies, including a shortage of teaching staff, substandard hardware, and a lack of pedagogical integrity, are also salient. In this context, the study presents concrete solutions for the enhancement of curriculum integration, the promotion of open-source software, the augmentation of practical training environments, and the development of academic capacity. In conclusion, it is imperative that GIS is systematically incorporated into landscape architecture education to enhance professional competence and support sustainable environmental decisions.