Tek Dilli Arapça Sözlükler ve Kullandıkları Sistemler


Creative Commons License

Yılmaz M.

1. BİLSEL INTERNATIONAL AHLAT SCIENTIFIC RESEARCHES CONGRESS, Bitlis, Türkiye, 15 - 16 Ağustos 2023, ss.80

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Bitlis
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.80
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Arapça, Türkçe gibi geniş bir coğrafyada konuşulan zengin ve kendine has yapısal karakteristikleri bulunan bir dünya dilidir. Cahiliye dönemindeki edebi zenginliğini daha ziyade sözlü olarak yansıtırken özellikle İslam’ın yayılmasıyla birlikte yazılı olarak da bu zenginliğini devam ettirmiştir. Ancak fetih hareketleriyle birlikte başta İslam öncesi Arap şiiri ve nesri, Kur’an ve hadis içerikleri özellikle Arap olmayan Müslüman toplumun tümü tarafından kolayca anlaşılamıyordu. Bazı alimler, İslam fetihlerinin artmasına ve buna paralel olarak özellikle Arap olmayan halktan sudur eden laḥn (dil hatası) realitesine karşı bir koruma refleksi içerisine girmiştir. Bu refleks önceleri Kur’an’ı kıraat hatalarından korumaya yönelik olsa da eş zamanlı olarak Arap lafızlarını toplama çabası olarak kendini göstermiştir. Arap dilinde yazılmış olan sözlükler tarihi süreçte birçok değişme ve gelişme göstermiştir. Başlangıçta sınırlı, belli konuları kapsayan ve belli bir sisteme sahip olamayan çalışmalar ortaya çıkmış ve ilerleyen dönemde hem içerik hem de yapısal bakımdan çeşitli merhaleler geçirmiştir. Çalışma, ilk dönemden modern çağa kadar Arapça tek dilli olarak kaleme alınmış sözlüklerin hangi sistem ve esasa göre dizayn edildiğini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda tam bir sistem veya esas belirlememiş ilk dönem çalışmalara da değinilmiştir. Araştırma, çoğunluk olarak tarihsel bir konuya odaklandığı için yazılı dokümanların incelenmesi tekniğiyle yürütülmüştür. Öncelikle veriler temel kaynaklara başvurularak elde edilmiş, güncel araştırmalardan da istifade edilerek çalışma desteklenmiştir. Buna göre Arapça sözlükler harflerin sırlanışı bakımından iki ana gruba ayrılmaktadır. Birincisi harflerin ses yolunda takip ettikleri mahrece göre tertip edilmiş sözlüklerdir. Bu sistem hem maddelerin sıralanışı hem de sözcükteki harflerin kendi içindeki kombinasyonu (kalb esası) için kullanılmıştır. İkincisi ise harflerin alfabetik olarak sıralanışına dayanan sistem olup kendi içinde üç esasa (tekniğe) veya gruba ayrılmaktadır. İlkinde, madde başları arasındaki geçiş ilk harften son harfe doğrudur ve bu günümüzde en çok bilinen tekniktir. İkincisi ise yine alfabetik sıralamanın esas alındığı ancak son harften başlanılan esas olup adına kafiye sistemi de denmektedir. Sonuncusu, yine alfabetik sıralamanın esas olduğu ancak harflerin köklerinin dikkate alınmadığı ve maddelerin türemiş halleriyle sıralandığı esastır.