Hand osteoarthritis (OA) is a common health problem worldwide with significant burden on the individual and the society. It is a local form of OA that affects hand joints. Although the prevalence of hand OA increases with age, most middle-aged people also have radiographic OA affecting at least one hand joint. In general, 3%-16% of the patients become symptomatic and the disorder has a variable clinical course. Frequently reported symptoms are; pain, stiffness, functional impairment which gradually cause the limitation of the activities of daily life and diminished quality of life. Hand OA can be diagnosed clinically and/or radiologically. Despite the higher prevalence of hand OA, there is a lack of effective therapeutic modalities in the management of the disorder. In recent years more attention focused on the management of hand OA. A number of clinical guidelines including European League Against Rheumatism (EULAR), The American College of Rheumatology (ACR)/Arthritis Foundation (AF) recommendations have been published. Pharmacological and non-pharmacological treatments of hand OA mainly include; patient education and self- management, orthosis, exercise, physical therapy modalities, topical or systemic nonsteroidal antiinflammatory agents, oral corticosteroids and different intra-articular therapies. Although newer treatment options have been suggested in the literature, there is no enough evidence about these modalities and it should be evaluated carefully in the clinical practice. Pharmacological and non-pharmacological treatment options with recent developments concerning the management of hand OA is reviewed in the current article in order to guide to health professionals involving this topic.
El osteoartriti (OA), birey ve toplum üzerinde önemli bir yük oluşturan dünya çapında sık görülen bir sağlık problemidir. Hastalık, el eklemlerini etkileyen lokal bir OA formudur. El OA prevalansı yaşla birlikte artmasına rağmen, orta yaşlı insanların çoğunda en az bir el eklemini etkileyen radyografik OA bulunmaktadır. Genel olarak hastaların % 3-16’sı semptomatik hale gelmekte ve hastalığın değişken bir klinik gidişatı bulunmaktadır. Ağrı, sertlik, fonksiyonel bozukluk sıklıkla bildirilen semptomlar olup sonuçta günlük yaşam aktivitelerinde kısıtlanma ve yaşam kalitesinde azalma oluşmaktadır. El OA tanısı klinik ve/veya radyolojik olarak konulmaktadır. Yüksek prevalansına rağmen, hastalığın yönetiminde etkili tedavi modaliteleri az sayıdadır. Son yıllarda el OA yönetimine daha fazla dikkat çekilmiştir. Avrupa Romatizma Karşıtı Birlik (European League Against Rheumatism-EULAR), Amerikan Romatoloji Koleji (The American College of Rheumatology-ACR)/Artrit Vakfı (Arthritis Foundation-AF) önerileri başta olmak üzere çok sayıda klinik rehber yayınlanmıştır. El OA farmakolojik ve non-farmakolojik tedavileri temel olarak; hasta eğitimi ve kendi kendine yönetimi, ortezler, egzersiz, fizik tedavi modaliteleri, topikal veya sistemik nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçlar, oral kortikosteroidler ve farklı intra-artiküler tedavileri içermektedir. Literatürde yeni tedavi seçenekleri önerilmiş olmakla birlikte, bunlar hakkında yeterli kanıtlar bulunmamaktadır ve bu durum klinik uygulamada dikkatle değerlendirilmelidir. Bu makalede, konuyla ilgili sağlık profesyonellerine rehberlik etmesi amacıyla, el OA yönetiminde yer alan farmakolojik ve non-farmakolojik tedavi yaklaşımları ile birlikte yeni gelişmeler gözden geçirilmiştir.