ARCENG 2. INTERNATIONAL MEDITERRANEAN SCIENTIFIC STUDIES CONFERENCE, Adana, Türkiye, 12 - 14 Eylül 2025, ss.45-51, (Tam Metin Bildiri)
Bu çalışma, çok boyutlu yoksulluk ölçümünde makine
öğrenme yöntemlerinin artan kullanımını incelemektedir. Geleneksel gelir
temelli yaklaşımların yetersizliklerine karşı geliştirilen çok boyutlu
yoksulluk endeksleri, bireylerin sağlık, eğitim, barınma, enerjiye erişim ve
sosyal katılım gibi yaşamın farklı alanlarındaki dezavantajlarını dikkate
almaktadır. Ancak, bu ölçümlerin güvenilirliği ve güncelliği büyük ölçüde veri
kaynaklarının niteliğine bağlıdır. Geleneksel anketler maliyetli, zaman alıcı
ve sınırlı kapsama sahip olduğundan, yeni nesil veri kaynakları ve makine
öğrenme algoritmaları giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Son yıllarda
yapılan araştırmalar, uydu görüntüleri, mobil telefon verileri, sosyal medya
içerikleri ve idari kayıtların makine öğrenme algoritmalarıyla işlenerek
yoksulluk göstergelerinin yüksek doğrulukla tahmin edilebileceğini
göstermektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalar, derin öğrenme yöntemleriyle
mekânsal düzeyde yoksulluk haritalarının üretilebildiğini ortaya koymuştur.
Bununla birlikte, veri temsiliyetindeki eksiklikler, algoritmik önyargılar,
yorumlanabilirlik sorunları ve etik kaygılar bu yöntemlerin sınırlılıklarını
oluşturmaktadır. Çalışma, çok boyutlu yoksulluk ölçümünde makine öğrenmenin
sunduğu fırsatların yanı sıra sınırlılıklarını da ele almakta; gelecekteki
araştırmalar için veri entegrasyonu, açıklanabilir yapay zekâ ve politika
odaklı uygulamaların geliştirilmesini önermektedir.