TÜRK FARMAKOPE DERGİSİ, cilt.5, sa.3, ss.18-31, 2020 (Hakemli Dergi)
Karahindiba (Taraxacum officinale) Avrupa, Asya, Afrika kıtalarında doğal olarak yayılış gösteren
bir türdür. Karahindiba yaprak ve köklerinin, Avusturya Farmakopesi, Çek Farmakopesi, İngiliz Bitki
Farmakopesi, Martindale Avrupa Bilimsel Fitoterapi Kooperatifi (Escop) Monografları ve Dünya
Sağlık Örgütü (WHO) Monograflarına kayıtlı drogları bulunmaktadır. Bitki tarihçileri tarafından en
az bin yıldır geleneksel tıbbın önemli bir bileşeni olduğu kabul edilmektedir. Geleneksel olarak
karahindiba kökleri ve yaprakları, diüretik etkiyle, safra salgısını arttırmak amacı ile, iştah açıcı
ve dispepsi tedavisinde kullanılmaktadır. Karahindiba kök ve yaprakları flavonoitler, fenolik
asitler, kumarinler, terpenoitler, karotenoitler ve fitosteroller gibi majör bileşikler taşımaktadır.
Bu çalışmada karahindiba bitkisinin botanik özellikleri, kimyasal bileşimi ve geleneksel tedavide
kullanılışı üzerinde durulacaktır.
The dandelion (Taraxacum officinale) is distributed to Europe, Asia, Africa naturally. Some drugs of
leaves and roots of dandelion are registered in Austrian Pharmacopoeia, Czech Pharmacopoeia,British Plant Pharmacopoeia, Martindale, European Scientific Cooperative on Phytotherapy
(ESCOP) monographs, World Health Organization (WHO) monographs. It has been recognized
by plant historians as an important drug of traditional medicine for at least a thousand years.
The use of leaves and roots have been traditionally used in the treatment of as appetizing and
dyspepsia with the aim of increasing bile secretion by diuretic effect. Flavonoids, phenolic acids,
coumarins, terpenoids, carotenoids and phytosterols were identified as the major phenolic
compounds responsible for the bioactivity in researches. The botanical features, chemical
composition, traditional medicinal uses of the dandelion was focused in this study.