Amaç: Doğal öldürücü (NK) tarafından ifade edilen killer-cell immunoglobulin-like receptors (KIR'lar) ile major doku uygunluk kompleksi (MHC) sınıf I molekülleri arasındaki etkileşimler, tümör hücrelerine karşı bağışıklık tepkilerini belirler. Önceki çalışmalar, NK hücrelerinin alloreaktif potansiyelinin hematolojik maligniteli hastalar için umut verici bir tedavi seçeneği sunduğunu göstermiştir. Bu çalışmanın amacı akut miyeloid lösemi (AML) ve kronik miyeloid lösemi (KML) hastalarında KIRgenlerini ve genotiplerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Türkiye'nin güney (Akdeniz) bölgesinde AML (n=34) ve KML (n=56) hastalarında KIR sıklığı araştırıldı ve bu sonuçlar 100 sağlıklı kontrolle karşılaştırıldı. Periferik kan örneklerinden KIR genlerini tanımlamak için polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ve dizi spesifik oligonükleotid (SSO) yöntemi kullanıldı. Bulgular: Myeloid lösemi hastalarında (%91,3) kontrollerle (%78) karşılaştırıldığında inhibitör KIR2DL3'ün artmış sıklığını gözlemledik. Ayrıca KIR2DL3 sıklığı KML hastalarında kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (%93,5'e karşı %78). Özellikle KML hastalarında kontrollerle karşılaştırıldığında inhibitör KIR2DL2 ve onun aktive edici karşılığı olan KIR2DS2'nin insidansında azalma da mevcuttu (sırasıyla %34,8'e karşı %52, her ikisi de). Ek olarak, myeloid lösemi hastalarında inhibitör KIR genlerinin baskın olma eğilimi mevcuttu. Sonuç: Bulgularımız miyeloid lösemilerin patogenezinde KIR genlerinin potansiyel bir rolüolduğunu göstermektedir. Lösemilerde KIR gen polimorfizmleri ile insan lökosit antijeni (HLA) ligandları arasındaki ilişkileri ve NK hücre yanıtlarının klinik sonuçlar üzerindeki etkisini araştıran daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir.
Purpose: Interactions between natural killer (NK)-expressed killer-cell immunoglobulin-like receptors (KIRs) and Major Histocompatibility Complex (MHC) class I molecules determine immune responses against tumour cells. Previous studies have shown that alloreactive potential of NK cells provide a promising treatment option for patients with hematological malignancies. The aim of this study was to investigate the KIR genes and genotypes in patients with acute myeloid leukemia (AML) and chronic myeloid leukemias (CML). Materials and Methods: We investigated the frequency of KIR in AML (n=34) and CML (n=56) patients from Southern (Mediterranean) region of Türkiye and compared the results with 100 healthy controls. Polymerase chain reaction (PCR) and sequence-specific oligonucleotide (SSO) methods were used to identify KIR genes in peripheral blood samples. Results: We observed an increased frequency of inhibitory KIR2DL3 in myeloid leukemia patients (91.3%) compared to controls (78%). Additionally, the frequency of KIR2DL3 was significantly higher in CML patients compared to controls (93.5% vs. 78%,). Notably, there was also a decreased incidence of inhibitory KIR2DL2 and its activating counterpart KIR2DS2 in CML patients compared to controls (34.8% vs. 52%, both, respectively). Additionally, there was a tendency for inhibitory KIR genes to predominate in patients with myeloid leukemia. Conclusion: Our findings suggest a potential role for the KIR genes in the pathogenesis of myeloid leukemia. Further studies are needed to investigate the relationships between KIR gene polymorphisms and human leukocyte antigen (HLA) ligands in leukemia and the impact of NK cell responses on clinical outcomes.
