Halk Eğitim Merkezlerindeki Derslerde "Öğrenen Kontrolü Stratejisinin" Kullanımı- Kahramanmaraş İli Örneği-

Kutlu M. O., Yapıcı A., Sivik S., Yılmaz C.

Turkish Studies, cilt.15, sa.2, ss.1557-1570, 2020 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 15 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2020
  • Doi Numarası: 10.29228/turkishstudies.39586
  • Dergi Adı: Turkish Studies
  • Derginin Tarandığı İndeksler: IBZ Online, ERIC (Education Resources Information Center), Index Islamicus, MLA - Modern Language Association Database, Directory of Open Access Journals, TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.1557-1570
  • Çukurova Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Öğretim bilimi alanı öğretim yöntemlerinin geliştirilmesi ve anlaşılmasıyla ilgilidir. Bu disiplin alanı öğretimin daha kalıcı, daha kolay ve az zamanda gerçekleştirilmesini, öğretim sırasında motivasyonun üst düzeylerde gerçekleştirilmesini sağlamaya çalışır (Reigeluth and Stein, 1983:338).1983 yılında Reigeluth ve Merrill tarafından geliştirilen Öğretimi Ayrıntılı Sıralama Kuramının (The Elaboration Theory of Instruction) amacı da Merrill’in Öğeleri Belirleme Kuramını (Component Display Theory) makro düzeye (örneğin; ilişkili içerğin seçimi, sıralanması, sentezlenmesi ve sistematik olarak gözden geçirilmesi) yaymak, ve öğrenme ve öğretimle ilgili bilgileri bir araya getirmektir (Reigeluth and Stein, 1983:337). Diğer taraftan Reigeluth ve Stein’e göre (1983:362) Ayrıntılı Sıralama Kuramı öğrenenlere (1) içerik kontrolü, (2) öğretim stratejileri (3), ve bilişsel stratejiler (4) ile ilgili kontrol fırsatı veriR, ikinci strateji olan, adım kontrolü, ise sadece mikro düzeydedir. Bu araştırmanın genel amacı; Halk Eğitim Merkezlerinde görev yapan eğitimcilerin (usta öğreticilerin) derslerinde “Öğrenen Kontrolü Stratejini” hangi düzeyde kullandıklarının incelenmesidir. Araştırma tarama modelinde bir çalışmadır (Karasar, 2006:77). Araştırmanın çalışma evreni 2018-2019 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Kahramanmaraş ilindeki Halk Eğitimi Merkezlerinde görev yapan eğitimciler (usta öğreticiler) olup, çalışma grubu ise; Kahramanmaraş’a bağlı Onikişubat ve Türkoğlu ilçelerindeki Halk Eğitimi Merkezlerinde görev yapan 129 eğitimcidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak; geçerlik ve güvenirlik çalışması Kutlu (2012: 244-250) tarafından yapılan, 28 madde ve yedi boyuttan oluşan “Öğrenen Kontrolü Kullanımı Stratejisi Ölçeği” (ÖKKSÖ), verilerin analizinde ise; betimleyici istatistiksel teknikler ile Bağımsız Örneklemeler t- testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) teknikleri kullanılmıştır. Bu çalışmadaki veriler 2019 yılında toplanmıştır. Araştırma sonucunda Halk Eğitim Merkezlerinde görev yapan eğitimcilerin derslerinde genellikle ÖKS’yi kullandıkları, özellikle de ilgili ölçeğin alt boyutlarından olan; “Bireysel Öğrenme Sorumluluğu Kontrolü (BÖSK) ve Öğrenme Stratejilerinin Belirlenmesi (ÖSB) boyutlarına; “Her Zaman”, Karar Verme Becerilerini Kontrol (KVBK) ile İçerik Kontrolü (İK) boyutlarına ise “Sık Sık” yer verdikleri görülmüştür. Eğitimcilerin derslerde ÖKS’yi kullanmalarında; “Branşlarına” göre bazı farklılıklar olduğu belirlenirken, “Öğrenim Durumlarına” ve “Hizmet Sürelerine” göre ise, herhangi bir farklılığın olmadığı görülmüştür.