Akademik Veri Yönetim Sistemi
4. Uluslararası Hipokrat Tıp ve Sağlık Bilimleri Kongresi, Antalya, Türkiye, 25 - 26 Eylül 2020, ss.183-185
Özet
Kompozit restorasyonlarda klinik başarı elde etmek için restorasyon ve diş dokusu arasında iyi bir bağlanma sağlanması önemlidir. Asitle pürüzlendirme yapılan total etch tekniği kullanışlı bir prosedür olmasına rağmen, eşzamanlı mine ve dentinin asitleme ve primerlenmesini sağlayan self-etch teknik, adeziv uygulama prosedürünü basitleştirerek hata oranını azaltabilir ve tekniğin hassasiyeti minimize edebilir. Bu çalışmanın amacı, klinik deneyimi olmayan (3. Sınıf öğrencisi) ve klinik deneyime sahip (5.sınıf öğrenci) kişiler arasında iki dentin adeziv sisteminin değişkenliğini karşılaştırmaktır. Çukurova Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinden 10 adet 3. sınıf öğrencisi ve 10 adet 5. Sınıf öğrencisi bağlanma dayanımı test örneklerini yapmaları için rastgele seçildi. Çalışmada 40 adet çürük içermeyen alt 3. molar diş kullanıldı. Her öğrenciye 2’şer diş verildi. Her bir dişte tek bir operatör tarafından su soğutması altında elmas fissür frez ile sınıf I standart kaviteler (mesio-distal 5 mmxbukko-lingual 4 mmxderinlik 4 mm) hazırlandı ve akrilik bloklara gömüldü. Restorasyonları tamamlanan tüm örnekler 24 saat boyunca 37 ° C'de distile suda saklandı. Örnekler çift eksenli bir çiğneme simülatöründe 100.000 döngü yaşlandırma testine tabi tutulmuştur. Mikrogerilim testi için her grup için dört çubuk elde edildi (bağlanma alanı 1mm2). Örnekler üniversal test makinesinde0,5 mm/dk hızda test edildi. Her numunenin kesit alanı bir dijital kumpas ile ölçüldü. Ortalama mikrogerilim bağlanma dayanımı verileri tek
184
yönlü varyans analizi (ANOVA) ile yapıldı. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur (p=0.513). Klinik deneyimin adezivin uzun dönem başarısı üzerinde etkili olmadığı gösterilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Dental Adezivler, Mikrogerilim Bağlanma Dayanımı, Operatör Tecrübesi
The