The Analytical Investigation of Drugs in Parkinson's Therapy


Çarık T., Aydınoğlu S.

in: Research and Evaluations in Health Sciences-IV, Cem EVEREKLİOĞLU, Editor, Gece Kitaplığı, Adana, pp.340-360, 2021

  • Publication Type: Book Chapter / Chapter Research Book
  • Publication Date: 2021
  • Publisher: Gece Kitaplığı
  • City: Adana
  • Page Numbers: pp.340-360
  • Editors: Cem EVEREKLİOĞLU, Editor
  • Çukurova University Affiliated: Yes

Abstract

Genellikle ilerleyen yaşlarda görülen Parkinson hastalığı, beyinde dopamin eksikliğinden dolayı gelişen bir hastalıktır. Bradikinezi (harekette yavaşlama), çizgili kaslarda sertlik, istirahat halinde tremor ve postüral dengede bozulma şeklinde belirtilerle kendini gösterir. Parkinson hastalığında ana tedavi ilaçla tedavidir. En yaygın kullanılan ilaç ise dopamin prekürsörü olan levodopadır. Levodopa, parkinsonizmin tüm klinik belirtilerini iyileştirebilir fakat uzun süreli kullanıma bağlı olarak tedavi edici etkisinde azalma görülebilir.

Dersleme kapsamında Parkinson tedavisinde kullanılan ilaçlardan levadopanın analitik olarak incelenmesine yönelik literatürdeki çalışmalar incelendiğinde çalışmalarda spektroskopik, kromatografik ve elektokimyasal tekniklerin kullanılarak levadopanın tedavide etkinliğinin arttırılması için birlikte kullanıldığı etken maddelerin ve metabolitlerinin varlığında eş zamanlı tayinine yönelik yöntem geliştirme çalışmalar yapıldığı görülmektedir. Levadopanın fizikokimyasal özelliklerinin incelenmesine yönelik veya biyolojik ortamdaki etkileşimlerine yönelik çalışmalara rastlanılmamıştır. Yöntem geliştirme çalışmalarında kesinlik, doğruluk, tayin ve tespit limitleri, doğrusal aralık, sağlamlık, analiz süresinde levadopanın stabilitesi gibi validasyon parametreleri irdelenmiştir. Genel olarak geliştirilen yöntemler levadopa’nın eş zamanlı analizine uygun bulunmuştur. Literatürdeki çalışmalardan kromatografik yöntemlerin diğer yöntemlere göre ön ayırma işlemine gerek kalmadan eşzamanlı analize imkan sağlaması, yöntemin basitliği, düşük tespit ve tayin sınırları gibi üstünlükleri dolayısıyla klinikteki rutin analizlere daha uygun oldukları, biyolojik numunelerde daha yaygın olarak kullanıldıkları görülmektedir.