Amaç: Günümüzde dijital diş hekimliği ön plana çıkmıştır. Kliniklerde bulunan CAD/CAM sistemi ile yapılan restorasyonlar mil- leme yöntemi ile yapıldığı için artık tozlar filtrelerde toplanmaktadır. Bu tozların kullanım alanı olmadığı için atılmaktadır. Bu atık- ların değerlendirilmesi önemlidir. Bu çalışmada protez kliniğinde rutin kullanılan Polimetil metakrilat (PMMA)’ın mekanik özelliklerini geliştirmek için bu atık materyaller kullanıldı. Bu çalışmanın amacı CAD/CAM cihazı atıkları (ZrO2 tozu ve PMMA tozu) ile PMMA esaslı protez kaide materyalini güçlendirenin kırılma dayanımı üzerine etkisini incelemektir.

Yöntem: Kırılma dayanımı için 65x10x2,5 mm boyutlarında akrilik örnekler hazırlanmıştır (7 grup, n=6). Polimer tozu içerisine %1, %5 ve %10 oranlarında ZrO2 tozu ve %1, %5 ve %10 oranlarında PMMA tozu karıştırılmıştır. Sıcak akrilikten toplamda 42 tane örnek, üreticinin direktiflerine uygun olarak hazırlanmıştır. A grubu kontrol grubu olarak; B (%1), C (%5) ve D (%10) zirkonyum ile; E(%1), F(%5), ve G (%10) ise akrilik tozu ile güçlendirilmiş PMMA’dan hazırlanan örneklerdir. Kırılma direnci, evrensel test cihazı (Testometric, Testometric Co.,UK)ile 3 nokta eğme testi kullanılarakbelirlenmiştir. Elde edilen değerler, istatistiki olarak anlamlı farkların belirlenebilmesi için SPSS22.0(SPSS Inc, Chicago, IL, USA) bilgisayar programı kullanılarak incelenmiştir.

Bulgular: Zirkonyum tozu eklenen örnekler kırılma direnci açısından karşılaştırıldıklarında gruplar arasında anlamlı fark bulun- muştur (P<0.05, p=0.029). Grup B’nin kırılma direnci Grup D’ye göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksektir (P=0.019). Akril tozu eklenen örnekler kırılma direnci açısından karşılaştırıldıklarında istatistiki olarak anlamlı fark bulunamamıştır (P<0.05, P=0.605). Elde ettiğimiz bulgulara göre, kırılma direnci açısından en yüksek değer %1’lik zirkonyum eklenen grupta bulunmuştur.

Sonuçlar: Bu in-vitro çalışmanın sınırları dahilinde, akriliği ZrO2 güçlendirmek kırılma direncini artırmaktadır. Fakat yüksek kon- santrasyonlarda bu etki tersine dönmektedir. Akrilik tozu ile güçlendirme ise PMMA’nın kırılma direncinde anlamlı bir değişik- liğe sebep olmamaktadır.

Anahtar Kelimeler: Zirkonyum oksit (ZrO2), güçlendirme, CAD-CAM milleme tozu, PMMA, protez kaide rezini, kırılma dayanımı

Methods: For transverse strength test, specimens of 65x10x2.5 mm dimensions were prepared (7 groups, n=6). ZrO2 powder was added to the polymer of the resin by the ratio of 1, 5 and 10 %. PMMA powder was added to the polymer of the resin by the ratio of 1, 5 and 10 %. Forty-twospecimens were prepared from heat-polymerized resin according to the manufacturer’s ins- tructions. The control group(A) is unreinforced acrylic, while the test groups were reinforced with 1 (B), 5 (C), 10 (D) % ZrO2 and 1(E), 5(F), 10(G) % PMMA powder.The transverse strength of the groups was determined with the 3-point bending test with a universal test machine (Testometric, Testometric Co., UK). Statistical analyses were performed using SPSS Statistics for win- dows; version 22.0 program (SPSS Inc, Chicago, IL, USA).The values obtained were analyzed with one-way ANOVA.nificantly higher than group D (P=0.019).Transverse strength of PMMA powder added groups were not statistically significant (P=0.605).

Conclusion: Within the limitations of this in vitro study, reinforcement with ZrO2 made acrylic stronger but at high concentra- tions it affected negatively. Reinforcement with PMMA powder is not significantly different from the control group.

Keywords: Zirconium oxide (ZrO2), reinforcement, CAD-CAM milling powder, PMMA, denture base, transverse strength