Akademik Veri Yönetim Sistemi
Izmir Democracy University International Dentistry & Health Congress – IDU-DENT2020, İzmir, Türkiye, 28 - 29 Kasım 2020, ss.402-406
Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir Türk alt popülasyonunda odontojenik / non-odontojenik kistler ile benign tümörlerin prevalansını ve radyografik bulgularını belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya, bir diş hekimliği fakültesinde çenelerin odontojenik / non-odontojenik kist veya benign tümörü tanısı alan hastalar dahil edildi. Tüm hastaların ortopantomografi (OPG) ve dental volümetrik tomografi (DVT) görüntüleri değerlendirildi. Lezyonlar tanı, lokalizasyon, rezorpsiyon / ekspansiyon, densite, iç yapı, lokülasyon durumu ve komşu yapılar üzerindeki etkisine göre değerlendirildi. Bu parametreler Romexis yazılımı 5.2.0 (Planmeca Oy, Helsinki, Finlandiya) kullanılarak belirlendi. Anlamlılık düzeyi p<0.05 idi. Sonuçlar SPSS 25.0 (Chicago, IL, ABD) ile analiz edildi.
Bulgular: Yetmiş dokuz odontojenik kist (%77,5), iki non-odontojenik kist (%2), iki kist benzeri lezyon (%2), 15 benign tümör (%14,7) ve dört yabancı cisim reaksiyonu (%3,9) olmak üzere 102 patoloji incelendi (yaş ortalaması: 33.1±15.15). En sık rastlanılan odontojenik kist; radiküler kist (%78,7), ardından dentigeröz kist (%10,7) idi. Non-odontojenik kistlerin tümü nazopalatin kanal kisti (%100) idi. En sık rastlanılan benign tümör odontoma (%40) ve ardından ameloblastoma (%26,7) idi. Patolojiler en fazla üçüncü dekatta görüldü (%34,3). Cinsiyetin patolojiler üzerinde etkisi yoktu (p>0.05). Maksilla / mandibula, anterior / posterior veya sağ / sola göre lokasyon açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Bu lezyonların en sık görülen radyolojik özellikleri uniloküler (%78.4) ve tamamen radyolüsent (% 79,4) olması idi.
Sonuç: Çene patolojilerinin biyolojik davranışları ve radyografik bulguları bilgisi, erken tanı ve başarılı cerrahi tedavi için anahtar unsurları oluşturmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Benign tümor, DVT, Ortopantomografi, Patoloji.
Aim: The aim of this study was to evaluate prevalence and radiographic findings of odontogenic/non-odontogenic cysts and benign tumours in a Turkish subpopulation.
Material and Method: In this retrospective study, patients who were diagnosed with odontogenic/non-odontogenic cysts or benign tumours of jaws in a dental school were included. Orthopantomography (OPG) and dental volumetric tomography (DVT) images of all patients were evaluated. Lesions were evaluated according to diagnosis, localization, resorption / expansion, density, internal structure, loculation status and effect on neighbouring structures. These parameters were determined using Romexis software 5.2.0 (Planmeca Oy, Helsinki, Finland). Significance level was p<0.05. The results were analyzed with SPSS 25.0 (Chicago, IL, USA).
Results: One hundred and two pathologies including 79 odontogenic cysts (77.5%), two non-odontogenic cysts (2%), two cyst-like lesions (2%), 15 benign tumours (14.7%) and four foreign body reactions (3.9%) were examined (mean age: 33.1 ± 15.15). The most common odontogenic cyst was; radicular cyst (78.7%) and followed by dentigerous cyst (10.7%). All non-odontogenic cysts were nasopalatine duct cysts (100%). Most common benign tumours were odontoma (40%) and followed by ameloblastoma (26.7%). Pathologies were most common in third decade (% 34.3). Gender had no effect on pathologies (p> 0.05). There was no statistically significant difference for location regarding maxilla / mandible, anterior / posterior or right / left (p> 0.05). The most common radiological characteristics of these lesions were unilocular (78.4%) and completely radiolucent (79.4%).
Conclusion: The knowledge of biological behaviour and radiographic findings of jaw pathologies constitute key aspects to provide early diagnosis and successful surgical treatment.
Keywords: Benign tumor, DVT, Orthopantomography, Pathology.