GELENEKSEL KIRKYAMANIN ÇAĞDAŞ TEKSTİL SANATINDAKİ UYGULAMALARI ÜZERİNE BİR ÖRNEK: FÜSUN ÖZPULAT


Creative Commons License

Arabalı Koşar S. T.

Uluslararası Troy Sanat ve Tasarım Dergisi, cilt.1, ss.97-115, 2021 (Hakemli Dergi)

Özet

Tarihi çok eski dönemlere dayanan kırkyama (patchwork), yüzyıllardır insanların artık kumaş parçalarını, kullanılmış

giysilerini değerlendirmek ve ihtiyaçlarını gidermek amacıyla farklı dikiş teknikleri uygulayarak birbirlerine birleştirip,

çeşitli alanlarda kullandığı geleneksel bir el sanatıdır. Kırkyama özellikle tekstilin sanayileşmediği dar ekonomik

dönemlerde, her parça kumaşın değerlendirilmesine ve geri kazanılmasına olanak tanıyan ve artan kumaş ihtiyacının

sonucunda başvurulan tekniklerin başında gelmektedir. Kırkyamanın, Türkiye de dâhil olmak üzere pek çok ülkede

gelenekten gelen değerlerin ve kültürel ilişkilerin etkisiyle farklı sentezlerle uygulanan, yamama ediminden sanata

dönüşen bir gelişim süreci izlediği görülmüştür. Diğer geleneksel tekstiller gibi kırkyama da, değişen yaşam koşullarıyla

her geçen gün kaybolma tehlikesi ile karşı karşıyadır. Geleneksel olarak devam ettirilmesinin yanında, Çağdaş Türk

Tekstil Sanatı içinde de sürdürülebilirliğinin sağlanması gerektiği düşünülmektedir. Ayrıca tekstil ve moda tasarımcıları

için de geleneksel farkındalık ve kültürel sürdürülebilirlik sağlayacak olan bu tekniğin unutulup yok olmasına engel olmak

ve günümüze taşınma sürecini örneklendirmek adına bu araştırma yapılmıştır.

Bu metin, Türkiye’de el sanatlarının ve geleneksel tekstillerin sürdürülebilirlik sorunsalını ele alan çağdaş Türk tekstil

sanatçısı Füsun Özpulat’ın eserlerini sınırlandırarak değerlendirmektedir. Sözü edilen yaklaşım içindeki geleneksel bir el

sanatı olan kırkyamanın Füsun Özpulat’ın eserlerine olan yansımaları üzerinden, sanatçıyla yapılan röportajlarla ve eser

analizine dayanan yöntemle eserlerin teknik ve kavramsal boyutları irdelenerek aktarılmaya çalışılmıştır.