An Investigation into EFL Teachers' Self-Efficacy Beliefs, Frequency of Use and Attitudes Towards Web 2.0 Tools (İngilizce Öğretmenlerinin Web 2.0 Araçlarının İngilizce Öğretimine Entegrasyonuna Yönelik Öz Yeterlilik İnancı, Kullanım Sıklığı ile Tutumları Üzerine Çalışma)


Creative Commons License

TÜM G. (Yürütücü), YAPRAK E.

Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2019 - 2021

  • Proje Türü: Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje
  • Başlama Tarihi: Nisan 2019
  • Bitiş Tarihi: Nisan 2021

Proje Özeti

Mesafelerin hızla yaklaştığı ve kültürlerin her zamankinden daha fazla kesiştiği bir dünyada, bir yabancı dilin, özellikle de evrensel bir dilin gerekliliği yadsınamaz bir gerçektir. Ülkeler arasındaki ekonomik, politik, kültürel ve sosyolojik ilişkiler artık geçmişe göre daha güçlü ve daha önemlidir. İnternetin ve beraberindeki Web 2.0 teknolojilerinin yaygın kullanımı son yıllarda yabancı dillerin önemini artırmıştır. Öğretmenlerin, öğrencileri sınıfta yaptıkları pek çok etkinliğe kolayca dahil edilebilen ve öğrencilerin eğitim hayatını kolaylaştıracak bu araçları kullanmaya teşvik etmeleri beklenmektedir. Bu nedenle, bu çalışma İngilizce öğretmenlerin Web 2.0 araçlarını kullanımına yönelik öz-yeterlilik inançları, tutumları ve kullanım sıklığını incelemiştir. Bu çalışma aynı zamanda Web 2.0 araçlarının entegrasyonunu etkileyen demografik değişkenleri de incelemeyi amaçlamaktadır.

Çalışma, karma bir yöntem tasarımı gerçekleştirmiş; nicel ve nitel veriler iki aşamada toplanmıştır. Çalışma verileri Diyarbakır ilinde bulunan 183 farklı devlet okulunda çalışan gönüllü İngilizce öğretmenlerden toplanmıştır. Nicel veriler demografik bilgiler, Web 2.0 Araçları Entegrasyon Aracı (W2TII) ve Web 2.0 Araçları Entegrasyon Öz-Yeterlik Aracı (WTISEI) (Pan ve Franklin, 2011), Tutumları Ölçmek için Ayrıştırılmış Planlanan Davranış Teorisi (DTPB) Modeli (Hartshorne ve Ajjan, 2008) içeren dört bölümden oluşan bir anket aracılığıyla toplanmıştır. Farah (2011) tarafından geliştirilen bir dizi yarı yapılandırılmış görüşme sorusu, ilk aşamada ankete katılan 10 gönüllü İngilizce öğretmeninden dikkate değer detaylı veri toplamak için kullanılmıştır. Veriler SPSS 24.0 programı ve içerik analizi ile analiz edilmiştir.

Bulgular, katılımcıların genel olarak Web 2.0 araçlarını kullanım sıklıklarının orta düzeyde olduğunu ortaya koymuştur. Sonuçlar ayrıca, İngilizce öğretmenlerinin öz-yeterlik inançları, tutumları ve Web 2.0 araçları kullanımı arasında demografik değişkenlere göre anlamlı bir fark olmadığını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, 21 ila 24 yaşları arasındaki katılımcılar Podcast ve Sosyal Ağ Sitelerinin kullanımına yönelik daha yüksek öz-yeterliliğe sahipken, 40 yaş ve üstü katılımcılar göreceli olarak düşük öz-yeterlik seviyesine sahiptiler. Ayrıca the FATIH Projesi ve İnteraktif Beyaz Tahta hizmetiçi öğretmen eğitimlerine katılan İngilizce öğretmenleri, Web 2.0 araçları kullanımına yönelik olumlu tutumlara sahipken, EBA ve DynEd eğitimlerine katılan İngilizce öğretmenleri Web 2.0 araçlarına yönelik olumlu tutum göstermemiştir. Web 2.0 araçları ve İngilizce öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarını kullanmadaki öz-yeterlik ortalamaları karşılaştırıldığında, sonuçlar katılımcıların Web 2.0 araçlarını kullanma konusundaki güvenlerinin bu araçların orta düzeyde kullanımı ile uyuşmadığını ortaya koymuştur. Sonuçlar, İngilizce öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik öz-yeterlikleri ile tutumları arasında anlamlı bir fark olduğunu ortaya koymuştur.

Bulgular ışığı altında, çalışmanın İngilizce öğretmenlerinin Web 2.0 araçlarına yönelik öz-yeterlik inançları, kullanım sıklıkları ve tutumları konusunda farkındalık yaratmaya yardımcı olarak İngilizce öğretmen eğitimi programlarına ve hizmet içi öğretmen eğitimlerine katkıda bulunabileceği sonucuna varılabilir.

 

Anahtar Kelimeler: Web 2.0 araçları, öz-yeterlik inançları, İngilizce öğretmenleri, tutumlar, İngilizce öğretimi